Apirilaren 10 eta 24an izango diren presidentetza hauteskundeetarako kanpaina ezohikoa izaten ari da hainbat gertakizunek erabat baldintzatu baitute. Izan ere, aurreko kanpainetan ez bezala, non mitinak, bilkura publikoak, telebista-eztabaidak ala hautesleekiko harreman zuzenak nagusitu ziren, kanpaina hau oso berandu hasi da eta ez dago benetako eztabaidarik komunikabideetan. Horren ondorioz, herritarren interesa apalagoa izateaz gain, plazaratu diren zundaketek diote abstentzioa %29koa izan daitekeela, kontuan izanik, ordura arte izandako presidentetza hauteskunde guztietan, lehen itzulian, abstentzioa %25a baino apalagoa izan dela, 2002an izan ezik % 28,4koa izan baitzen, eta, bigarren itzulian, izena eman dutenen laurdena soilik 2017an gainditu zela %25,44an kokatuz. Azpimarratzeko da gazteak eta herritar xumeak direla hauteskunde ezberdinetan gutxien parte hartzen duten kolektiboak. Baina, zein dira hauteskunde kanpaina hainbeste baldintzatu duten faktoreak? Lehenik eta behin, koronabirusaren pandemiak eragin zuzena izan du, bereziki kanpainaren lehen hilabeteetan. Izan ere, 2021eko amaiera eta 2022ko hasiera bitarteko bolada, pandemiaren bosgarren olatuak markatu zuen, kutsaduren hazkunde nabarmen bezain geldiezinarekin eta gobernuak hartutako neurri mugagarriekin. Kutsatua izateko kezkari, elkarretaratze handien debekuak, edukiera mugatuak eta distantzia neurriak gehitu zaizkio. Hori dela eta, hautagai ezberdinek aurreikusi zituzten ekitaldi ugari bertan behera geratu dira eta kanpaina egiteko modu alternatiboak aurkitu behar izan dituzte (sare sozialak erabiliz batik bat), arrakasta ezberdinekin. Edozein kasutan, agerikoa zen, zundaketek zioten bezala, une horretan, herritarren kezkak bestelakoak zirela eta presidentetza hauteskundeak oso urruti ikusten zituztela. Bigarrenik, bere hautagaitza aurkeztu aurretik eta komunikabide batzuen babesarekin (CNews adibide dela), Eric Zemmour-ek espazio mediatikoa gogaitu du, immigrazioaren, delinkuentziaren eta identitate nazionalaren gaiak behien eta berriro aipatuz. Hizkuntza bortitza erabiliz eta eraso gogorrak eginez, debate politikoa zeharo polarizatu du, kolektibo batzuk estigmatizatuz, hautagai zenbait irainduz eta giro politikoa gaiztotuz. Jarrera horrek bere jarraitzaileak mobilizatu baditu eta komunikabideen arreta eragin badu, beste hautagai batzuk normalizatu ditu, Marine Le Pen adibide dela, eta, batez ere, herritar ugari nazkatu ditu, politikarekiko urruntasuna eta mesfidantza areagotuz. Hirugarrenik, legeak baimentzen zion azken unera arte, Emmanuel Macron-ek uko egin dio bere hautagaitza aurkezteari, esanez herritarren kezkak bestelakoak zirela eta azken momenturaino gobernatuko zuela, bai Frantziako presidente gisa baina Europar Batasuneko lehendakari bezala. Nahiz eta gainontzeko hautagaiek Macron-en jarrera arbuiatu, esanez diru publikoa erabiliz eta bere karguak ematen dion abantaila probestuz kanpaina egiten ari zela, azken unea itxaron du bere hautagaitza aurkezteko. Aitzitik, urrats hori emanda ere, argi utzi du ez zeukala beste hautagaiekin eztabaidatzeko asmorik, adieraziz bere aurrekoek antzeko jarrera eduki zutela eta ez lukeela zentzurik edukiko 12 hautagai batuko lituzkeen telebista-eztabaida batean parte hartzeak. Eta, Ukrainiako gerraren eztandak aitzaki gehigarri bat eman dio horretarako. Laugarrenik eta azkenik, hauteskunde kanpaina bere une erabakigarrienean sartu behar zenean, Ukrainiako gerrak eztanda egin du Errusiaren erasoaren ondorioz. Gerra horrek eragindako sarraskiek, heriotza zein zauritu kopuruek, eta errefuxiatu olatuek erabateko kommozioa sortu dute frantses herritarren baitan. Gerraren eguneroko...

A escasos días de la primera vuelta de las elecciones presidenciales en Francia, que tendrá lugar el 10 de abril, conviene detenerse en las principales claves de esta elección cuya campaña ha estado ampliamente condicionada por la pandemia del coronavirus, la irrupción de la candidatura de Eric Zemmour y la guerra en Ucrania. De hecho, la campaña no ha transcurrido con normalidad con sus mítines, reuniones públicas, debates televisivos y el contacto directo entre los candidatos y sus apoyos y los electores. Esto se ha traducido por la ausencia de debates televisivos, contrariamente a lo que ocurrió en 2017, la tardanza con la cual se ha iniciado la campaña, la escasa atención prestada por los medios de comunicación y, sobre todo, por la omnipresencia de preocupaciones que, si bien son de carácter político (sanidad, economía y defensa), no aluden tanto al debate partidista y programático. En semejante contexto, es preciso abordar las principales claves de esta elección crucial para el futuro del Hexágono y de Europa. En primer lugar, es necesario interesarse por el nivel de participación que, según varios sondeos realizados a lo largo de las últimas semanas, podría ser inferior a la de escrutinios precedentes. En efecto, las elecciones presidenciales, que estructuran la vida política gala, suscitan generalmente un amplio interés en la ciudadanía, lo que se traduce por una participación generalmente superior al 80%, tanto en la primera como en la segunda vuelta. De hecho, en la primera vuelta, la abstención solo ha sido superior al 25% en 2002 con el 28,4%, y, en la segunda vuelta, solo lo fue en 2017 con el 25,44%. En esta elección, el sondeo BVA-Orange publicado por la radio RTL indica que el 29% de las personas interrogadas no tiene intención de votar. Esta proporción es superior aún entre aquellos que consideran que piensan necesariamente que votar no es un deber (18%) o que votar es una simple elección y se sienten libres de votar o no en función del escrutinio y de los candidatos (37%). Asimismo, tanto los jóvenes como las categorías populares se caracterizan por una menor participación en las elecciones. En segundo lugar, existe todavía una incógnita sobre la candidata o el candidato que acompañará a Emmanuel Macron en la segunda vuelta. De hecho, si el candidato de la République en Marche lidera las encuestas con el 28,5%, tres puntos separan Marine Le Pen, presidenta del Rassemblement National (17,5%) y Jean-Luc Mélanchon, líder de la France Insoumise (14,5%). Si la candidata de extrema derecha, que se encuentra inmersa en una dinámica ascendente gracias a su tema de predilección (el poder adquisitivo) y su perfil más moderado, goza de cierta ventaja, el candidato de izquierdas, además de ser...

Solasaldia Hamaika Telebistaren Gakoak analisi-saioan. Parte-hartzaileen artean, Eguzki Urteaga. Ikusi hemen:

Solasaldia Hamaika Telebistaren Gakoak analisi-saioan. Parte-hartzaileen artean, Eguzki Urteaga. Ikusi hemen:

Solasaldia Hamaika Telebistaren Gakoak analisi-saioan. Parte-hartzaileen artean, Eguzki Urteaga. Ikusi hemen: